Een blog hebben heeft een aantal voordelen. Naast roem en rijkdom (…), levert het vooral een goed geheugensteuntje; Een dagboek voor leuke herinneringen. Zoals het reisje naar Palma De Mallorca dat ik vorig jaar maakte. De details zijn langzaam uit m’n volgestouwde brein aan het wegsijpelen. Hoog tijd dus om ze hier een eeuwig leven te geven.
Palma de Mallorca… Laat de naam even bezinken… Waaraan denk je als je die naam hoort? Ik zal je zeggen wat ik dacht: Dat het niet echt hip klinkt. Nog niet half zo hip als New York, Stockholm of London. Dat komt ervan als je om den brode je te veel moet concentreren op wat, zogezegd, hip is. Op mijn netvlies doemden mooie stranden op, maar ook een knoert van een vooroordeel: één lang lint all-in-resorts met polsbandjes, maaltijden in grootkeuken-stijl, mojito’s uit een kant-en-klare fles, …. … Dat was het vooroordeel, nu de realiteit.
Natuurlijk verdienen ze op Mallorca een aardige stuiver aan toerisme. Geef ze maar eens ongelijk. Met zo’n prachtige, afwisselende natuur zou je dom zijn om het niet te doen. Ik heb ook geen problemen met een paar dagen all-in-resort; een luilekkere vakantie die zich concentreert op de driehoek zwembad-buffet-strand. Maar ik wil ook het gevoel hebben dat ik een echte bestemming bezoek. En niet zoals in Djerba, toen we minstens een half uur in een taxi moesten om buiten de artificiële kring van hotels te geraken.
Palma de Mallorca heeft een goed uitgebouwde toeristische structuur, maar als toerist word je er ook ondergedompeld in de dagelijkse sfeer. De citytrippende meerwaardezoeker zal er zeker z’n gading vinden.
De Palma-trip was kort, een soort verlengd weekend. Onderstaande impressie blinkt dus uit in onvolledigheid, maar smaakte vooral naar meer. Nog een klein praktisch probleempje: pas toen ik thuiskwam ontdekte ik dat ik halverwege m’n fototoestel compleet ontregeld heb. Daardoor zijn sommige foto’s eerder in contactvel-kwaliteit. Zo spijtig!
De eerste foto’s waren wel nog goed. Zoals deze van m’n zelfbereide luchthavenlunch. Niets zo leuk als voor een reis de koelkastrestjes samen te gooien tot een gezonde picknick!
Hoe ging je er naartoe? Voor mij begint een reis op het moment dat ik de deur achter me dichttrek. Een vliegreis hoort daar bij. Later als ik groot en rijk ben, stap ik uitsluitend op echte passagierstoestellen, met comfortabele stoelen en schattig verpakte, gratis maaltijden, bereid door één of andere sterrenchef. Tot het zover is, vlieg ik willens nillens met de beruchte lowcost-maatschappij die veredelde vrachtvliegtuigen in het luchtruim brengt. We vlogen met 2 personen voor 120€, heen en terug. Daar kan je niets tegenin brengen. Ook niet als diezelfde maatschappij zonder blikken of blozen de vertrektijd in zowel Brussel als Palma wijzigt waardoor de trip met een 4-tal uur ingekort werd. Maar voor die prijs mag ik niet zagen, snel over naar het hotel dan maar.
Waar sliep je? Ok, goedkope vluchten, dus mocht het hotel wat meer kosten. Het werd een boetiekhotelletje. HM Balanguera. “Duur!”, hoor ik je denken. Viel best mee: 390€ voor 2 personen, 3 nachten. Balanguera is een recent hotel met prachtig ingerichte kamers en een uitgebreid ontbijtbuffet.
Een extra sterretje voor het personeel: op mijn verjaardag geraakten we de kamer niet meer binnen. De badge was geblokkeerd. Bewust zo bleek, want even na “thuiskomst”, stond er iemand aan de deur met een fles cava. Hulde! De cava werd genuttigd op het dakterras van het hotel. Daar bevindt zich ook een zwembad. Nou, zwembad is een groot woord voor die ambitieuze badkuip. Niet dat dat stoorde, want op het terras was het heel gezellig soezen met een fenomenaal uitzicht.
Wat at je in Palma de Mallorca? Het viel me op dat het er stikt van de frozen yohurt-tentjes en de sushi bars.
En per toeval ontdekte ik er Lo Vegano, een natuurwinkeltje. Handig als je ook op reis niet zonder je organische goodies kunt. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om onder andere een voorraadje cacaonibs en boerenkoolchips in te slaan.
Maar in Palma kom je natuurlijk in de eerste plaats voor de tapas. Tast is een typisch tapasrestaurant. Lekker, ruime keuze en niet duur.
Es Trampo: Een ander tapasrestaurant dat ik uit m’n geheugen heb weten op te diepen. Ze lijken geen website te hebben, maar dankzij Google kan je hier even binnen loeren. Het restaurant is vrij groot en ligt in een typisch toeristisch straatje, maar vrees niet: het is geen tourist trap.
Wat heb je er gedaan? Palma is een oude stad, met een rijke geschiedenis. Hoe leer je die kennen als je zoals wij weinig tijd hebt? Doe lekker ongegeneerd typisch toeristisch en spring op de city toerbus. Eén van de verste stopplaatsen op het traject was The Fundació Pilar i Joan Miró, een museum gewijd aan het werk van Joan Miró. Ook als je niet echt een kunstkenner bent (zoals ik…), dan is het hier toch genieten. Het hoofdgebouw (waarin de werken van de kunstenaar te zien zijn) is een architectonisch pareltje. Ernaast staat z’n studio en atelier die nog perfect de sfeer van toen uitademen.
Wat ook leuk is om te doen in Palma is een boottochtje. Je kan voor een viertal uur uitvaren, met inbegrip van een etentje aan boord. Schijnt leuk te zijn. Helaas gebeurde dit vlak voordat wij zouden uitvaren:
Bootreisje letterlijk in het water gevallen dus, of zeg maar zondvloed. Gelukkig konden we net op tijd in een bar/restaurantje vluchten. En daar hadden ze deze zonnige troostprijs:
0 reacties op “Palma de Mallorca”