Twee weken geleden is het dat ik met de felicitaties van Evy Gruyaert afzwaaide aan de “Keep Running”-school. Ik kan dus 10km lopen aan één stuk. Weliswaar aan een “tempo” van 8km per uur, maar toch, 10km aan één stuk. Da’s bijna wonderlijk voor iemand die in de lessen LO vroeger steevast aan de staart bengelde. En 10, da’s slechts eentje minder dan 11 toch?
En voor die 11 heb ik dus gekozen vandaag tijdens de Ladies Run in Kortrijk. “Als je er 10 kan lopen, dan kan je ook 11 aan”, zeiden zelfs geoefende lopers me. Die 11 had ik trouwens al eens geprobeerd. 1 keer. Van bij mij thuis naar m’n ouders is het welgeteld 5,5km. Heen en terug ging het eigenlijk best lekker. Dus was het met een gezonde dosis zelfvertrouwen dat ik vandaag aan de startlijn stond. En toen de ladies van de 5km op de Grote Markt in Kortrijk een sprintje inzetten naar de finish, had ik zelfs nog genoeg frisse moed voor de resterende 6km. Maar toen begon de ellende. De warmte, een reeks venijnige hellingen en een opeenvolging van bruggen. Ik voelde op m’n rug hoe het groepje loopsters achter mij maar bleef slinken, terwijl de flesjes sportwater op de grond een impressie gaven van de massa die me voor was. Ik ben, om het maar eens in sporttermen uit te drukken, diep gegaan. Ben daar een paar keer mezelf tegengekomen en dat waren niet bepaald hartelijke ontmoetingen. Om een lang verhaal kort te maken (want dat anderhalf uur moet één van de langste uit m’n leven geweest zijn): ik heb de eindmeet gehaald. Daar ben ik nog even verdwaasd blijven staren naar de finish. “Ik zou toch niet… Nee, toch hé, niet de laatste hé? Ok, resultaat is niet belangrijk, maar laatste? Nee, toch…?” En dan die opluchting toen ik in de verte toch nog een deelneemster zag opdoemen. Ik voelde me er haast beschaamd over. Later zag ik op de lijsten met uitslagen dat er nog vijf achter mij kwamen. Vijf op 680 of zo… Maar weet je wat het ergste is? Bij alle deelnemers staat er naast hun uitslag een filmpje van hun finish. Alleen bij de laatste zes niet…. Dus vlak voor ik over de finish strompelde had zelfs de cameraman het al opgegeven…
0 reacties op “Kortrijk Loopt”